Ik ken je niet, en toch denk ik aan je…

18 jul

Gisteren was je er nog. Je was vriendin, opa, moeder, klasgenoot, de buurman, een collega, die jongen aan de kassa, dat leuke stel van verderop in de straat. Gister nog zwaaiden naasten je uit op het vliegveld. Je was een vakantieganger op weg naar zon, zee en strand, een uitwisselingsstudent op weg naar familie, een professor op weg naar een conferentie.
Vandaag ben je een slachtoffer. Een slachtoffer van een strijd waar je helemaal niets mee te maken had. Slachtoffer van geweld dat even zinloos is als dweilen met de kraan open.

Ik ken je niet en toch ben je constant in mijn gedachten. Vakantie vieren voelt ineens egoïstisch wanneer ik denk aan het verdriet van de mensen die je gister nog uitgezwaaid hebben. De mensen die hoopten op een veilige terugkeer. Die nog steeds hopen dat ze straks zullen ontwaken uit een nachtmerrie.

Ik blijf aan je denken. Hoe je gisterochtend vol vrolijke verwachtingen in het vliegtuig stapte naar je exotische bestemming.
Het beeld van een Lonely Planet tussen de brokstukken getuigt van de plannen die je had. De wereld zien, een prachtig land ontdekken.
Ik sluit mijn ogen en ga in gedachten met je mee. Langs de douane, door de bagagecheck en richting de gate en op zoek naar je zitplaats in het voertuig.
Verder durf ik niet. Mijn hoofd kan het niet aan te bedenken wat je moet hebben gedacht toen het vliegtuig dat je naar je bestemming zou moeten brengen ineens naar beneden tuimelde. Ik hoop niets, maar vrees het ergste.

Ik ken je niet. Ook voor mij ben je een naamloos slachtoffer van zinloos geweld.
Toch voelt mijn hart zwaar. Het voelt zwaar omdat ik weet dat ik me met geen mogelijkheid kan voorstellen hoe het zou zijn als je mijn geliefde was. Mijn moeder, mijn opa, mijn vriendin of collega.
Ik ken je niet, maar toch ben je constant in mijn gedachten. Jij, je naasten en alle mensen die om je rouwen.

REST in PEACE lieve onbekende.
Mijn hart en gedachten zijn bij de mensen die je moeten missen en op de één of andere manier iemand steun te kunnen verlenen. Gewoon omdat je net zo goed mijn naaste had kunnen zijn.

520 Reacties to “Ik ken je niet, en toch denk ik aan je…”

  1. Roos 20 juli 2014 bij 3:20 PM #

    Wauw ik heb er geen woorden voor over zo is het precies je verwoord het zoals elk mens zich voelt op dit moment
    Dikke respect

  2. patricia 20 juli 2014 bij 4:31 PM #

  3. Suzanne 20 juli 2014 bij 5:14 PM #

    Ook ik denk aan jou.
    Het had niet mogen gebeuren.

  4. Astrid scholtes 20 juli 2014 bij 7:12 PM #

    Ik denk dagelijks aan jullie…
    Het maakt me bang en nog allerter iedere dag.
    Ik hoop zo vreselijk dat jullie dit zo kort mogelijk beleefd hebben!!! Dat jullie geen tijd hebben gehad om angst te kunnen voelen…
    Dat het allemaal zo snel ging dat jullie er niks van hebben meegekregen.
    Ik hoop het zo!!!
    Zonder jullie gekend te hebben…vergeten ga ik jullie nooit!

    • miranda buijze 3 juli 2016 bij 2:09 AM #

      aan welke ramp is dit gebazeerd ?

      • Annemiek 20 juli 2016 bij 7:18 PM #

        MH17, 17 juli 2014

  5. Amanda 20 juli 2014 bij 7:13 PM #

    Waaauw!! Heel mooi verwoord!!

    • Ellis 20 juli 2014 bij 9:20 PM #

      Dit zijn precies de woorden die de gevoelens beschrijven die ik en heel veel mensen nu hebben. Ik hoop dat de slachtoffers nu heel snel naar Nederland terug zullen komen zodat zij allen een eervol afscheid kunnen krijgen. Ik wens alle nabestaanden heel veel kracht en sterkte om dit vreselijk verdriet te kunnen dragen!

    • arie van den Berg 21 juli 2014 bij 12:00 PM #

      Mag ik me hier bij aansluiten aub. verschrikkelijk wat er gebeurt op deze wereld

    • mary 22 juli 2014 bij 9:30 PM #

      Prachtige woorden, ik denk aan allen die hun geliefden moeten missen mary

  6. henny.bakker 20 juli 2014 bij 7:48 PM #

    ik ben zo verdrietig dit mocht niet gebeuren ,maar wat kan ik hier nog mee doen?

    • Nel kooij 7 februari 2015 bij 12:38 PM #

      In je omgeving de liefde brengen die we allemaal zo nod ig hebben,misschien vloeit zo’n druppel uit tot een grote zee!

  7. van loon 20 juli 2014 bij 8:52 PM #

    Onwijze mooie woorden het blijft onbegrijpelijk dat dit is gebeurt sterkte voor alle nabestaanden. Rust zacht

    • Leoi 20 juli 2014 bij 9:58 PM #

      Ik vind het alleen heel jammer dat ik op ´ik vind dit leuk´moet klikken om dit verder te kunnen delen. Ik vind dit gedicht mooi en zou dit graag delen maar kan het absoluut niet over mijn hart verkrijgen om op ´ik vind dit leuk´te klikken bij een dermate ramp.

      • Lis 21 juli 2014 bij 7:17 AM #

        Dat vind ik ook Leoi, ben het helemaal met je eens. Ik vind het mooi voel intens mee en wil het graag delen, maar niet met een “like”

      • sunshinemaniac 21 juli 2014 bij 7:26 AM #

        Ik snap jullie helemaal!
        Maar ‘liken’ hoeft ook niet. Je kunt ook de link kopieëren en in een bericht posten op Facebook.

      • elselly 21 juli 2014 bij 6:41 PM #

        Dit kan ik zo goed voorstellen. De zoveelste keer dat ik moeite heb met “dit vind ik leuk”. Het gedicht is heel erg mooi en verwoordt datgene wat heel veel mensen voelen: een intens en vreselijk verdriet om deze verschrikkelijke misdaad.

      • olphe052 22 juli 2014 bij 8:43 AM #

        Ik wil zo veel zeggen om dit onbeschrijflijke leed te verwoorden…, vind daarvoor niet de meest pakkende woorden die enigszins verlichting van de onbeschrijflijke tirannie van dit radicaal opgelegde afscheid brengen!
        Sluit me daarom aan hierbij, in de wetenschap dat er voor alle nabestaanden een heel lang, zo niet levenslang rouwproces heeft ingezet en waar ze naar beste vermogen mee om dienen te gaan!
        Omdat dat moeilijk en zwaar is, daarvoor geen handleiding is, dienen we zo geduldig en behoedzaam, ja welhaast therapeutisch met hen om te gaan, ze met veel geduld aanhoren, desnoods vaak tot in den treure…!!!
        Maar ja, uit eigen ervaring weet ik hoe zwaar afscheid valt, zeker een niet-genomen afscheid…!!!
        Daarom komt dit zo bij me binnen hoe al die nabestaanden eindeloos wachten totdat ze daadwerkelijk afscheid kunnen nemen, als al de lichamen nog herkenbaar zijn, nogmaals te verschrikkelijk voor woorden.., helemaal onbenoemd kan ik het niet laten!!!
        Daarom gun ik alle nabestaanden een zo goed en waardig mogelijk afscheid, hoop daarop voor ze, ben in gedachten veel bij ze en bid voor ze!!!

        Hugo

      • Piet Lambrechts 22 juli 2014 bij 12:29 PM #

        Om te delen kun je gewoon op “Delen” klikken en invullen naar wie je het wilt delen ….

  8. Jolanda 20 juli 2014 bij 10:12 PM #

    Wauw, wat ontzettend mooi geschreven! Xxx

    • Tineke de Jong 21 juli 2014 bij 6:29 AM #

      Mooier kan het niet verwoord worden! Heel veel sterkte voor allen die er bij betrokken zijn!

  9. gerda 21 juli 2014 bij 6:57 AM #

    Het is niet te begrijpen! Voor de overledenen rust in vrede en voor de nabestaanden heel veel sterkte.

  10. toon 21 juli 2014 bij 8:35 AM #

    laat dit en les wezen voor alle wezenloze die met deze onzinnige oorlog bezig zijn waar nooit een winnaar uit te voorschijn zal komen want hier zijn alleen maar verliezers
    alle nabestaanden veel sterkte in de komende tijd

  11. Connie 21 juli 2014 bij 9:28 AM #

    Heel mooi

  12. Sanne van der Steen 21 juli 2014 bij 10:56 AM #

    Ik hoop dat het oké is, dat ik het in het Deens vertaal, en op mijn Facebook deel – natuurlijk deel ik dit link er ook bij.
    Ik vind het zo mooi verwoord, dat moeten mijn vrienden ook lezen!

    • sunshinemaniac 21 juli 2014 bij 11:03 AM #

      Natuurlijk 🙂

      • Joost058 21 juli 2014 bij 11:21 AM #

        Heel mooi verwoord sunshinemaniac. Erg indrukwekkend.

  13. fien vrancken 21 juli 2014 bij 11:39 AM #

    In en in triest deze zwarte dag in de geschiedenis Onze harten zijn bij jullie onschuldige slachtoffers van een onmenselijk misdrijf Wij wensen dan ook de familie,s en vrieden veel sterkte en alle hulp die ze nodig hebben om dit barbaars gebeuren en intens verdriet te verwerken ❤

  14. djaktief 21 juli 2014 bij 1:35 PM #

    Veel respect voor je blog Alex…. om de inhoud… maar ook dat je de ruimte biedt aan degenen die erop reageren.

    Niets zeggen is te makkelijk … iets zeggen is ongelooflijk moeilijk… woorden schieten te kort…. maar zwijgen nog meer….

  15. Antje Postma 21 juli 2014 bij 2:18 PM #

    Prachtig verwoord! Woede en ongeloof, zinloos geweld waar onschuldige mensen het slachtoffer van zijn… woorden schieten sowieso tekort. Wens alle nabestaanden en de rest van Nederland veel sterkte de komende dagen. En dan te bedenken dat ik nog geen vier maanden geleden dezelfde trip maakte richting Kuala Lumpur… Wat een onvoorstelbaar leed moet het zijn voor de nabestaanden!

  16. blonddd 21 juli 2014 bij 2:55 PM #

    Ik krijg er echt kippemvel van wauw mooi geschreven ….prachtig!😿

  17. Trudie Vernaven 21 juli 2014 bij 3:11 PM #

    Alle nabestaande sterkte met het verlies van familie en vrienden dit had nooit mogen gebeuren

  18. ignace van den Bosch 21 juli 2014 bij 3:27 PM #

    Zou jij, Alex?, deze mooie tekst willen voordragen tijdens de herdenking van de slachtoffers
    op het Museumplein vanavond tussen 19.30 en 20.30?

    • sunshinemaniac 21 juli 2014 bij 3:31 PM #

      Ehm… Live? Dan moet ik een hele grote drempel over stappen maar ik zou het met liefde doen als het iets kan betekenen voor de nabestaanden.
      Je kan me bereiken via facebook, mocht dat nodig zijn. Die staat gelinkt met deze blog.

  19. henriëtte velt 21 juli 2014 bij 4:50 PM #

    ik wil ieder die iemand heeft verloren bij deze vreselijk ramp mijn oprechte deelneming toe wensen heb er geen woorden voor hoe kon dit nou gebeuren

    de mooiste lach is niet meer
    de nabestaanden zullen vele tranen verwerken
    die mooie ogen zullen nooit meer kijken
    de nabestaanden zien elkaar met groot verdriet
    het liefste hart klopt niet meer
    het hart van de nabestaanden voelen het meeste pijn

    heel veel sterkte met al deze grote verliezen

  20. Lena Roosenbrand Sparreboom 21 juli 2014 bij 6:58 PM #

    Daar ben ik het mee eens het is moeilijk om hierbij vind ik leuk bij in te klikken

  21. Hans van den Heuvel 21 juli 2014 bij 11:57 PM #

    Een gedicht wat je diep in je hart raakt. Zo zinloos en zoveel verdriet. Zoveel levens verwoest. Waarom???? Hoe kun je dit dragen? De pijn zal minder worden maar nooit overgaan. Alle nabestaanden heel veel sterkte toegewenst en hopelijk zullen de verantwoordelijken hun straf niet ontlopen wat een bittere troost moet zijn.

  22. Quintus 22 juli 2014 bij 4:53 AM #

    Heb voor dit stuk maar 1 woord. RESPECT

  23. Matthy 22 juli 2014 bij 6:06 AM #

    Dit slaat een groot gat in je hart

  24. Rita 22 juli 2014 bij 8:34 AM #

    Geen woorden voor! Pijn in je maag en hart, tranen die prikken. Iets dat zo mooi had moeten zijn, Fam. Bezoeken , vakantie waar je al heel lang naar uitkeek , mensen die voor hun werk onderweg zijn en niet te vergeten de mensen die moesten werken en het iedereen naar de zin moesten maken. Echt verschrikkelijk, wat een leed ! In gedachten bij al die hulpeloze mensen en bij al die Fam die achterblijft met de pijn, verdriet en leegte.

  25. Ronald 22 juli 2014 bij 7:24 PM #

    Ontzettend mooi verwoord

  26. Karin 22 juli 2014 bij 8:33 PM #

    Slik en nog eens slik, prachtig geschreven zo voelt Nederland zich. ….

  27. Rob 22 juli 2014 bij 9:55 PM #

    Prachtige woorden die mij uit het hart zijn gegrepen. Ik voel hetzelfde , ik denk hetzelfde maar ik voel ook een tomeloze woede en machteloosheid over dit onrecht Ik denk aan allen die dit is overkomen , aan allen die met hun verlies moeten omgaan. Ik denk ook aan de zieke mensen die dit hebben veroorzaakt.. Ik hoop dat er ooit gerechtigheid zal geschieden …..

  28. Hennie 22 juli 2014 bij 9:58 PM #

    Hi Alex, ik ken je niet!!!!!!!
    Maar wil wel even kwijt dat je het prachtig verwoord hebt. Ik heb je link gedeeld op mijn fb pagina.
    Dit is zo verschrikkelijk en ik denk dat heel veel mensen zich kunnen vinden in jouw blog.
    Verder wens ik alle nabestaanden heel veel kracht en sterkte toe om dit vreselijke leed te kunnen dragen. Laten we hopen dat alle slachtoffers snel in Nederland zijn, zodat alle dierbaren afscheid van ze kan nemen.

  29. Hanneke Frèrejean-Schlüter 23 juli 2014 bij 9:19 AM #

    Echt uit het hart gegrepen. Fantastisch verwoord!

  30. Jo 23 juli 2014 bij 10:53 AM #

    Prachtige omschrijving, velen zullen zich hierin kunnen vinden incl ikzelf. . .

    Vandaag dan eindelijk de overleden mensen terug op nederlandse bodem.

    Ik wens een ieder die zijn geliefde moet missen heel veel kracht en sterkte toe om dit te kunnen verwerken, velen zullen Hulp nodig hebben, sommigen zullen het op eigen kracht kunnen verwerken, voor diegene die meer Hulp nodig heeft “sla je arm om hun heen en help, geef liefde en steun hun waar je kan”

    En onthou goed “make love NOT WAR”

    In gedachten ben ik bij jullie, liefs Jo

  31. Willy kropman 23 juli 2014 bij 8:12 PM #

    Prachtig verwoord.

  32. andreas ortmann 23 juli 2014 bij 8:54 PM #

    mein niederländisch ist zu schlecht, um es hier einzusetzen. aber es ist mir ein absolutes bedürfnis, an dieser stelle mein, nein, das mitgefühl und die trauer meiner ganzen umgebung zum ausdruck zu bringen. wir trauern gemeinsam, weil wir wissen, das es uns gemeinsam betrifft. die wut, trauer, ohnmacht, das ist nicht ein ereignis, dass die niederlande alleine betrifft. es betrifft uns – uns europäer in diesem fall besonders – alle. geboren bin ich in deutschland, aber ich bin europäer. auch niederländer! es tut so weh, es ist so gemein. wir sind so traurig – und wir sind gemeinsam tief betroffen.

  33. Freek 23 juli 2014 bij 10:20 PM #

    Het intens verdriet heb ik nog nooit zo gevoeld bij voor mij onbekende mensen die inderdaad mijn naaste, mijn vrouw of mijn kinderen hadden kunnen zijn echt met pijn in mn hoofd en hart aanschouw ik de beelden die over en weer vliegen over het internet en tv en tegelijkertijd denk ik terug aan de dag voor deze terroristische actie dat alles nog gewoon was iedereen op een roze wolk zat met de grote vakantie die voor de deur stond, nee echt, nog nooit hebben voor mij vreemde mensen zoveel betekent!!! En eerlijk gezegd het maakt me niet uit of mijn reactie openbaar wordt gemaakt of niet, dit is hoe ik me voel en daar kom ik voor uit, want na deze dagen komen er nieuwe enz enz maar tot slot bovenal ben na vandaag bijzonder trots om Nederlander te mogen zijn!!!

  34. Michelle Haak-Carr 24 juli 2014 bij 5:05 AM #

    mooi verwoord. heel veel sterkte voor alle nabestaanden. rust in verde

  35. Manouelle Mangelaars 24 juli 2014 bij 7:49 PM #

    ik vin het verschrikkelijk wat er is gebeurt echt ik heb er geen woorden voor ik wens de fam en de na bestaande heel veel sterkte toe met het verlies

  36. ankie1962 27 juli 2014 bij 8:49 AM #

    Prachtig verhaal en zo heb je mijn gedachten ook verwoord.

  37. jolande 27 juli 2014 bij 12:03 PM #

    Heel mooi geschreven tranen rollen over mijn wangen….
    Respect

  38. johan 4 oktober 2014 bij 9:30 PM #

    Waar gaat het over ik. Ik begrijp het niet.

Trackbacks/Pingbacks

  1. 2 jaar na MH17: wat ons ontroerde – SPAR University - 28 maart 2017

    […] Lees hier de hele blog. […]

Geef een reactie op Matthy Reactie annuleren