.Happiness

Success is going from failure to failure without losing your enthusiasm.
– Abraham Lincoln

Het weer lijkt zich de laatste dagen aan te passen aan mij gemoedstoestand. Was het dit weekend nog stralend mooi en warm weer, nu valt de regen met bakken tegelijk de hemel uit  en blaast de wind alles heen en weer.  Net als mijn emoties, die zich uiten in een humeur dat zich ergens temidden houdt van snotterig,boos,verdrietig,gespannen en vooral heel erg zenuwachtig.
De regen, die zo nu en dan eens stopt met vallen, loopt synchroon aan mijn tranen. Tranen die ik laat om een jongen, volkomen tegen al de adviezen in films,tijdschriften  en boeken in.  Tranen die ik laat om iets dat al lang geleden als verloren had moeten worden opgegeven.
De wind speelt met de bomen en struiken zoals mijn hormonen met mijn gevoelens spelen.  Zij pakt een tuinstoel achteloos op om haar ergens anders weer neer te smijten.  Mijn emoties zijn al een even grote achtbaan.

Het is moeilijk om met zo’n wervelwind aan emoties enthousiast over de toekomst te blijven.  Om niet toe te geven aan het neerslachtige gevoel en je gewoon op je kamer terug te trekken,  je in je oudste en meest versleten pyjama te hijsen en je nooit meer ergens anders dan onder de dekens te vertonen.

Op zo’n moment is het de kunst positief te blijven.  Je te bedenken dat elke tegenslag je alleen maar sterker maakt.  Het opzoeken van inspirerende quotes wil mij daar nog wel eens mee helpen.
Abraham Licoln wist wel raad met het inspireren van mensen.  Bovenstaande is er maar een van vele inspirerende woorden uit zijn mond.  Maar ook dichterbij zijn er mensen die mijn inspireren om mijn leven niet te verwaarlozen.   Mijn moeder bijvoorbeeld, en mijn leraren kickboxen en tai-chi.  Als ik bij hen ben geweest lijkt alles ineens een stuk minder regenachtig.

Ik zou graag willen dat ik zo inspirerend kon zijn. dat ik mijzelf kon inspireren en niet altijd eerst moet instorten voordat ik de inspiratie van anderen krijg toegeworpen.

Het weer lijkt zich nog steeds te spiegelen aan mijn emoties.  De regen is gestopte, net als mijn tranen. Achter de vele grijze wolken schijnt, heel cliché de zon.  Ik ben redelijk opgelucht en het zal nu al heel wat langer duren voordat de volgende stortbui zich aandient.  want dit keer was ik in staat om mijzelf, al dan niet anderen te inspireren.

-Alex-